درختِ سبزِ مهربون، دنیامو آروم میکنی؟
یه جا تو شاخ و برگِ عشق، غُصَمو جارو میکنی؟
میای با هم خوش باشیمو شبو تماشا بکنیم؟
یا تو غروبِ لحظه ها، گریه رو حاشا بکنیم؟
میشه بهم بگی که باز، موهاتو افشون میکنی
واسه یه مردِ خسته تو، سایه تو مهمون میکنی؟
آهای درختِ سبزِ من، گند نزنی به حالِ من
تو صلحِ هر خیانتی، پشت نکنی به حالِ من
باور کنی یا نکنی، دلم تموم شد به خدا
سوختش مثه یه شمعِ داغ، آب شد و بعد شدش جدا
دیگه تو سینَم ندارم، قلبی که باشه مهربون
بجاش یه سنگِ سردِ لُخت، آروم گرفته جایِ اون
بازم میای که خوش باشیم، تو صلح این خیانتا؟
یه جا یه گوشه یِ زمین، به دور از این کُدورتا؟
ترانه سرا: هامان نقی نیارمی
