چشماتو باز کن مهربون، با من یکی شو نازنین
اینجا منو تنها نذار، تو خاطراتِ غمگین
با اشتهایِ هر نفس، داشتنِ اون دستایِ تو
عشقُ به من هدیه می داد، تو این هوایِ سنگین
احساسِ در زنجیرِ من، چشمایِ بی تقصیرِ تو
تقسیم می شن با عادتِ، دنیایِ در تغییرِ تو
( دلواپسی هامو ببین، تو روزهایِ بی ثمر
بی تو نمی تونم که با، آیینه باشم همنفس )
وقتی که تو صَحنِ چشات، پَر می زدم تا آسمون
بانو جهانم با تو بود، دنیایِ بی حدِ جنون
حالا که عمری از منُ، عشقم گذشته یارِ من
چشماتو بازکن نازنین، تو چله یِ رنگین کمون
لعنت به این احساسِ من، این سایه تو تقدیرِ من
قصه م همینه با توُ، احساسِ بی تأثیرِ من
( با تو تمامِ حسِ من، معنا می گیره تا ابد
کاش می تونستم ببینم، تو رو جایی دور از قفس )
این حسِ عاشقونه تا احساس هایِ مشترک
بینِ من و احساسِ تو، فاصله بود و حسِ شک
کاشکی تو دنیایِ کبود، یکم به فکرِ هم بودیم
اون لحظه هایِ بی هدف، بودیم به یادِ شاپرک
خسته شدم از این همه، رؤیایِ تردید و کبود
کاشکی تو احساساتمون، ما بودیمُ هیشکی نبود
( خواستم با احساسِ خودم، تو لحظه هایِ بی فروغ
عاشق بشم عاشق بشی، قصه همین باشهُ بس )
